- Բլոգում վերլուծում ենք պատմվածքը՝ ընտրելով թեմաներից մեկը.
- Դավիթ Դանիելյանը՝ տխուր մարդ
- Ինչո՞ւ էր պետք կամաց խոսել
- Ֆիզիկական ցավով տխուր մարդը. համեմատություն զորյանական մյուս տխուր մարդկանց հետ
- այլ
Դավիթ Դանիելյանը՝ տխուր մարդ
«Տխուր մարդիկ» շարքի հերոսներից որոշը չունեին ֆիզիկական ցավ, դրա փոխարեն ունեին հոգեկան ցավեր։ Այս պատմվածքում, կարծում եմ Դավիթ Դանիելյանը ուներ հենց այդ երկու ցավերը, ֆիզիկական ցավը՝ ատամի ցավը, իսկ հոգեկան ցավը կարող էր լինել նրան անհանգստացնող փաստը՝ նրա մահը։
Լռություն ընդհանրապես բոլոր վատառողջ մարդկանց է հարկավոր, դրա համար զարմանալի չէր, թե ինչու էր Դավիթ Դանիելյանը պարտադրում բոլորին, որպեսզի նրանք լուռ նրանց պահեն։
Նաև Դավիթ Դանիելյանը վախենում էր ատամնաբույժերից, քանի որ մեկ անգամ վատ ատամի փոխարեն նրանք հանել էին նրա առողջ ատամը։ Այդ դեպքից հետո իր մեջ մնացել է այդ վախը, այդ իսկ պատճառով նա այդպես տառապում էր ատամի ցավից։
Մարիա Շոկարյան 