Ստեղծում ենք «Մեր օրերի Քաջ Նազարը» թեմայով շարադրանք: Պետք է ստանանք հեքիաթի վերջին մասերի նոր` ժամանակակից տարբերակը: Կարող ենք գտնել նոր ավարտ:

Մի ժամանակ մի շուն է հարձակվում։ Շունը շատ մեծ էր, այնքան մեծ էր, որ նույնիսկ մարդու չափսն էր անցնում։ Այդ տեսակի շունը անվանում են <<դոգ>>։ Այդ շունը ցանկանում էր բոլորի հետ խաղա, սակայն մարդիկ հասկացան, որ շունը ուզում է հարձակվի նրանց վրա։ Ժողովուրդը կանչում է Նազարին։ Նազարը գալիս, բարձրացնում է գլուխը վեր և տեսնում է շանը։ Սարսափից քիչ էր մնում ուշաթափվեր ու ուզում էր փախչեր։ Ժողովուրդը տեսնում է մտածում են, որ Քաջ Նազարը ուզում է հարձակվել շան վրա։ Տալիս տարբեր զենքեր։ Քա Նազարը վերցնում է զենքերը և բարձրանում է ծառը։ Ծանրությունից ճյուղը չդիմացավ և իջավ ցած Քաջ Նազարի հետ։ Քաջ Նազարը ընկավ շան վրա։ Շունը կատաղեց և սկսեց վազել տարբեր տեղեր։ Մարդիկ մտածեցին որ քաջ Նազարը բռնել է շանը և գնացին նրա օգնելու։ Սկսեցին կրակել շանը և շունը սատկեց։Քաջ Նազարը նրան ամենաքաջը զգաց, վեր կացավ և բոլորը սկսեցի ծափահարել։ Ծանրամարտիները ամուսնացրին Քաջ Նազարին իրենց գեղեցիկ քրոջ հետ։ Մի քանի օր հետո մի քաղաքի նախագահի որդի սիրոմ էր ծանրամարտիկիների քրոջին։ Երբ իմացավ, որ նա ամուսնացել է զայրացավ, իր զորքով գնաց Քաջ Նազարի մոտ։ Մարդիկ հավաքվել էին Քաջ Նազարի կողքը, որպես պաշտպան։Քաջ Նազարի թիմը հաղթեց բոլորը ուրախ էին և դրա կապակցությամբ կազմակերպեցին մի խնջույք։ Դարձավ Քաջ Նազարը թագավոր։ Ամեն ինչը շատ լավ էրայս մի ամիսը։ Բայց հետո Քաջ Նազարի կինը այնժամանակվա կինը լուր էր դիտում։ Մեկել տեսնում է Քաջ Նազարին, շատ էր փոխվել։ Իմացավ կնիկը, որ Քաջ Նազարը մի շատ գեղեցիկ կին ունի։ Գնաց Քաջ Նազարի պալատը։ Սկսեցին Քաջ Նազարը և իր կինը կռվել։ Հավագվեցին բոլոր պալատականները, եկան ծանրամարտիկները, եկավ գեղեցիկ աղջիկը, որպեսզի տենան ինչ է կատարվում։ Կինը ամբողջ ճիշտ պատմությունը պատմեց։ Բոլորը ապշած էին, որովհետև Քաջ Նազարը խաբել էր նրանց։Նա խաբել էր մարդկանց, որ նա քաջ մարդ է, չի վախենում ոչ մի բանից։ Իսկ երբ աղջիկը իմացավ, որ այդ կինը որը պալատում կռվում էր Քաջ Նազարի հետ իրականում եղել էր նրա կինը, իսկ Քաջ Նազարը ոչ մի բան դրա մասին չէր պատմել։ Աղջիկը վիրավորվեց և բաժանվեց Քաջ Նազարի հետ։ Քաջ Նազարին մարդիկ դրոշակ տվեցին, որի վրա գրած էր << Վախկոտ Նազար>> և ուղարկեցին տուն։ Այդպես Քաջ Նազարը դարձաբ Վախկոտ Նազար։