Ձայնագրություն

Գիշատիչ բույս

Գիշատիչ բույսերից ամենահայտնին դիոնեա ճանճորսն է կամ վեներայի ճանճորսը:Վարկածներից մեկի համաձայն` այս բույսը կոչել են հռոմեական աստվածուհու անունով, քանի որ դրա տերևները նման են կանացի սեռական օրգանի:Դիոնեան աճում է ԱՄՆ-ի սավաննաներում, որտեղ պահպանվել են ճահճոտ, խոնավ վայրեր: Իմիջիայլոց, հենց ԱՄՆ-ում, ավելի ճիշտ` Հյուսիսային Կարոլինա նահանգում վեներայի ճանճորսը ստացել է «պետական գիշատիչ բույս» կարգավիճակը:

Ինչպե՞ս է տեղի ունենում որսի գործընթացը

Ճանճորսի թակարդը գտնվում է կարճ ցողունի վրա և արտաքինից խեցեմորթի  բացված պատյան է հիշեցնում: Փեղկերի եզրերին մեկ շարքով ատամիկներ են, որոնք համեմատական են երկար թարթիչների հետ, սակայն իրական զենքը գեղձերն ու մազիկ-ձգաններն են: Գեղձերը գտնվում են ատամիկների խորքում և քաղցր բուրմունքով այնպիսի նեկտար են արտազատում, որ միջատները չեն կարող անտարբեր անցնել: Երբ զոհն արդեն գտնվում է թակարդի մեջ, գործի են դրվում ձգանները, որոնք արձագանքում են հպումներին: Թակարդը միանգամից չի փակվում: Միայն ձգաններին մի քանի հաջորդական հպումներն են ստիպում, որ այն փակվի:Երբ դիոնեայի թակարդի մեջ միջատ է ընկնում, այն միանգամից սկսում է մարսման գործընթացը: Նեկտար արտադրող գեղձերը սկսում են մեծ քանակությամբ մարսողական հյութ արտադրել, որում ընկղմվում են միջատները: Սովորաբար մարսման գործընթացը մի քանի օր է տևում, ինչից հետո փեղկերը կրկին բացվում են:

Մի քանի փաստ վեներային ճանճորսի մասին

1.Ճանճորսը ողջ կյանքի ընթացքում սնվում է 3-4 անգամ, ապա մահանում է:

2.Վեներայի ճանճորսը սնվում է միջատներով, որպեսզի նրանցից ստանա իր կյանքի համար անհրաժեշտ ազոտը:

3.Վեներայի ճանճորսի այնպիսի տեսակներ են բուծվել, որոնք ունակ են կլանել արևի լույսը և մթության մեջ լուսարձակվել կապույտ գույնով:

4.Դիոնեան գրանցված է Կարմիր գրքում:

Հինգշաբթի օրը մենք երկարացված օրվա ժամանակ գնացինք ջերմոց։ Ջերմոցը ես շատ հավանեցի ։ Ջերմոցում կային զանազան բույսեր։ Բացի բույսերից նաև կային կենդանիներ։ Կային ծովախոզուկնոր ՝ մեծ, փոքր, միջին, Նաև կրիաներ , ձկներ, թութակներ և այլն ։ Քանի որ ջերմոցում կաին շատ բույսեր ես ամբողջը չեմ կարող թվարկել։ Ջերմոցում ես առաջին անգամ տնկեցի բույսեր։Մենք տնկեցինք գացանիա ծաղիկները։ Սկզբից մենք հողը մաղեցին։ Հետո մենք հողը լցրեցինք ափսեների մեջ որտեղ աճելու էին մեր ապագա բույսերը։ Հետո մենք ցանեցինք սերմեր և ջրեցինք նրանց։ Մենք ամեն երկու շաբաթ մեկ անգամ գնալու ենք ջերմոց որպեսզի խնամենք մեր բույսերը։ Իսկ երբ մեր բույսերը լրիվ աճեն մենք կտանենք մեր դպրոց։

հանձնարարություն երկարօրյայում

Այս տարի ես կարդացել եմ զանազան գրքեր, օրինակ՛ կյանքը հին հռոմեական ճանապարհի վրա,հայրենական տունը  և այլն: Սակայն իմ կարդացած գրքերից ինձ ամենաատը դուր էր եկել  <<Հրաշքը>> գիրքը: Այդ գիրքը մի տղայի մասին էր, որը ուներ պրոբլեմ դեմքի հետ: Նրա անունը Օգի էր: Նա չէր ուզում գնալ դպրոց, քանի որ մտածում էր, որ բոլորը նրա վրա կծիծաղան, սակայն նրա մայրը համուզեց և Օգին գնաց դպրոց: Օգին քիչ-քիչ  հարմարվում էր դպրոցին: նա ծանոթացավ իր ընկերների հետ Սամրի և Ջեքի հետ: Տարեվերջին ոչ բոոլորին հանձնում էին մրցանակներ որպես լավագույն աշակերտները և անսպասելի Օգիին տվեցին մրցանակ որպես ամենաբարի և ամենախելացի տղան դպրոցում: Այս գիրքը ինձ շատ դուր եկավ քանի, որ այ