Երբ մեր կոկորդը չորանում է մենք ցանկանում ենք ջուր խմել, երբ երկար ժամանակ չենք սնվել այդ պահին ցանկանում են ինչ-որ բան ուտել, առավոտյան արթնանալիս մենք գնում ենք դպրոց։ Այդ երևույթը կոչվում է պահաջմունք, այսինքն պահաջմունքը դա ինչ-որ բանի կարիքն է, որը մադը զգում է։ Եթե չլիներ պահաջմունքը մարդը կկորցներ իր կենսագործունեությունը և իր զարգացումը արդյունք չէր ունենա։

Մարդը ունենում է 3 տեսակի պահաջմունքներ, դրանք են՝ կենսաբանական, հասարակական և հոգևոր։
Կենսաբանական պահանջմունքները զանազան են։ Դրանք են, օրինակ՝ ջրի, սննդի, ցրտից պաշտպանվելու, ցավին դիմադրելու և այլ պահանջմունքները։
Յուրքանչյուր մարդ ցանկանում է շրջակա միջավայրում լավ տպավորություն թողնել կամ մյուսների կողմից ընդունված լինել։ Այդպիսի և նման պահանջմունքները կոչվում են հասարակական պահանջմունքներ։
Հոգևոր պահանջմունքները կենսաբանականի պես լինում են զանզան։ Օրինակ՝ մեր առաջին հոգևոր պահանջմունքներից է իմանալ շրջակա միջավայրը, որտեղ մենք ապրում ենք, բացի այդ նաև հոգևոր պահանջմունք է, օրինակ՝ ինքներս մեզ իմանալու պահանջմունքը և այլն։